ประวัติรัชกาลที่ 8 คืออะไร

รัชกาลที่ 8 หรือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยุธยาธิราชธานี คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 8 ของราชวงศ์จักรีบรมราชวงศ์สยาม พระองค์เป็นรัชกาลที่บรรลุมาเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2445 (1902) และสิ้นสมัยเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2489 (1946) โดยมีระยะเวลาครอบครองมาเป็นเวลา 44 ปี 11 เดือน 24 วัน

พระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 8 เกิดเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2429 (1886) ในกรุงพุทธมณฑลสมุทรปราการ (ปัจจุบันเป็นนครปากน้ำ) และเป็นลูกชายของพระบาทสมเด็จพระศรีสวางควัฒน์ และพระบรมราชววงศ์สุขใส ในวัยเด็ก พระองค์ได้รับการศึกษาที่วัดดุสิตวิทยาราม และวัดราชบพิธ ที่ตั้งอยู่ในพระราชวังดุสิตทอง ในปี พ.ศ. 2448 (1905) เมื่อพระองค์อายุ 19 ปี พระองค์ได้รับการโปรดเกล้าฉลองพระพรออร์โดเกษมและกรีฑาสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ในช่วงครอบครอง ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยุธยาธิราชธานี ได้มีการพัฒนาปรับปรุง และแก้ไขระบบการปกครองหลายด้าน เช่น ที่ดินและเกษตรกรรม การศึกษา ระบบราชวังและพระอาคารสำคัญ การขนส่ง การสื่อสาร รวมถึงการพัฒนาทรัพยากรและการอุตสาหกรรมของประเทศให้เจริญก้าวหน้ามากขึ้น

เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2445 (1902) พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 8 ประกาศให้ประเทศไทยดำเนินรัฐธรรมนูญแก้ไขพระราชบัญญัติเพื่อเปลี่ยนชื่อประเทศจาก "สยาม" เป็น "ประเทศไทย" เพื่อให้ถูกต้องตามรัฐธรรมนูญ และในปี พ.ศ. 2475 (1932) พระองค์ได้ทรงออก พระราชบัญญัติเฉพาะกิจเพื่ออธิบายว่า พระราชบัญญัติพุทธศักราช พ.ศ. 2462 (1919) จะเปลี่ยนภาษาอังกฤษให้กลับเป็นภาษาไทย และใช้เขียนด้วยอักษรไทย

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยุธยาธิราชธานี สิ้นสมัยลงเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2489 (1946) สืบเนื่องมาจากเหตุการณ์ประวัติศาสตร์อันสำคัญคือการเปลี่ยนแปลงระบบราชการจากการควบคุมกรุงเทพมหานครโดยกระทรวงสันติสุขสถานเป็นการปกครองโดยรัฐบาลพลเมือง และส่งผลให้รัฐบาลพลเมืองชี้แจงให้อาชญากรรมของสถาบันพระมหากษัตริย์กลับมาคืนความเป็นไปเสมือนเดิม นับเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้พระองค์จึงตัดสินใจสืบชีพเป็นพระมหากษัตริย์เพียงรอบเดียว